Melasse

Maanden verdwenen, manen beschenen
stiekem dansend onder de horizon
deden zij alles wat ik niet kon

En over de spekgladde tijd
is al mijn pijn en alle spijt
gegleden, zo lang geleden

Nu beginnen we vanaf nul
alweer een keer alle flauwekul
de langzame rivier van het wenen

2019-06-29 in gedichten